Definicja Budynku autonomicznego

Budynek autonomiczny (dom autonomiczny) 

to budynek zaprojektowany tak, by mógł funkcjonować niezależnie od zewnętrznej infrastruktury, to jest bez dostarczania z zewnątrz energii elektrycznej, wody oraz bez odbierania ścieków i kanalizacji burzowej.

Zwolennicy budownictwa autonomicznego wśród jego zalet wymieniają mniejszy jego wpływ na środowisko i koszty utrzymania oraz większe bezpieczeństwo. Ostatnia zaleta wynika z niezależności domu od dostarczania z zewnątrz energii elektrycznej i wody, które mogą zostać zaburzone w przypadku kataklizmu, wojny lub rozruchów.

Gdy architekt lub inżynier zaczyna brać pod uwagę wady istniejących sieci przesyłowych (do przesyłu energii elektrycznej i gazu) i zależność od odległych zasobów, wtedy zaczyna tworzyć projekty wyposażone w elementy pozwalające na ich choćby częściową autonomię. Patrząc na ten proces historycznie drogą do osiągnięcia autonomii było zabezpieczenie źródeł ciepła, energii elektrycznej, wody i żywności. W dzisiejszych czasach dążenie to wynika również ze świadomości niekorzystnego wpływu człowieka na środowisko.

Użycie dostępnych na miejscu zasobów (energii słonecznej, wody deszczowej) powoduje zmniejszenie niekorzystnego wpływu na środowisko. W przypadku normalnego budownictwa, większość z tych zasobów jest marnowana. Autonomia zmniejsza wpływ na utrzymanie domu kosztów zewnętrznych (abonament za przyłącza gazowe, elektryczne, wodne, kanalizacyjne i koszt dostarczania energii, wody, gazu).

Budynki autonomiczne są zazwyczaj również energooszczędne, co pozwala na dalsze zmniejszenie kosztów ich utrzymania. Taka tendencja wynika z tego, że łatwiej zaspokoić potrzeby energetyczne budynku odłączonego od sieci gdy są one mniejsze.

Budynek autonomiczny nie jest z definicji przyjazny dla środowiska, jednakże jego niezależność od zewnętrznych (nieodnawialnych) źródeł energii oznacza mniejszy wpływ na środowisko niż budownictwa tradycyjnego.

Możliwość osiągnięcia niezależności zależy w dużej mierze od tego, jak to pojęcie zostanie zdefiniowane. Całkowita autonomia jest niemożliwa lub bardzo trudna do uzyskania. Przykładowo, stosunkowo łatwo można się uniezależnić od energii elektrycznej z zewnątrz jednakże hodowanie całej żywności dla mieszkańców domu wymaga znacznie więcej (nakładów finansowych ale i poświęceń ze strony mieszkańców).

Przeniesienie się do autonomicznej siedziby może wymagać od ludzi zmiany nawyków, stylu życia, oczekiwań i zachowania. Nawet najwygodniejszy i najbardziej zaawansowany technicznie dom może wymagać pewnych zmian od mieszkańców. Część ludzi przystosowuje się do takiej sytuacji łatwo, inni uważają że jest ona niewygodna, irytująca, izoluje od społeczeństwa. Dla niektórych utrzymanie autonomicznego domu jest czymś w rodzaju darmowej pracy przymusowej. Dobrze zaprojektowany dom może zmniejszyć ten dyskomfort, zazwyczaj za cenę mniejszej autonomii.

Dom autonomiczny zazwyczaj musi być zbudowany (lub mocno przebudowany) na zamówienie, aby projekt mógł być dobrze dopasowany do jego położenia i warunków klimatycznych. Pasywne systemy słoneczne,ogrzewanie słoneczne, toalety kompostujące, bateria akumulatorów w piwnicy, energooszczędne okna i wiele innych systemów wymaga zastosowania nietypowych materiałów, technologii wykonania i montażu a nawet dodatkowych czynności związanych z ich obsługą.

Źródło Wikipedia