Budynek mieszkalny jednorodzinny

jest to budynek wolnostojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Budynek ten stanowi konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30 % powierzchni całkowitej budynku.

Budynki mieszkalne jednorodzinne dzielą się na:

• Dom jednorodzinny wolnostojący – cały budynek stanowi jedno mieszkanie i jest usytuowany niezależnie od pozostałej zabudowy, stanowiąc soliter.
• Dom jednorodzinny w zabudowie bliźniaczej – jedna ze ścian zewnętrznych budynku przylega do drugiego budynku, a pozostałe trzy elewacje usytuowane są swobodnie. Połowy budynku, niejako wbrew nazwie, niekoniecznie muszą być lustrzanym odbiciem.
• Dom jednorodzinny w zabudowie szeregowej – dwie ściany zewnętrzne przylegają do sąsiednich budynków, dwie stanowią przednią (wejściową) i tylną elewację, budynek dzieli działkę na dwie części; budynki szeregowe tworzą ciągi od trzech do kilkunastu obiektów.
• Dom jednorodzinny w zabudowie atrialnej – w skrajnym przypadku nie posiada w ogóle elewacji zewnętrznych, doświetlony jest przez atrium; w umiarkowanej strefie klimatycznej budynki atrialne przylegają do sąsiednich dwiema lub trzema ścianami zewnętrznymi.

Jednym z przykładów jest budynek mieszkaniowy zwany Willą. W starożytnym Rzymie były to przeważnie wiejskie domy bogatych obywateli. Dom mieszkalny miał na ogół kształt prostokąta, pomieszczenia (sypialnie, izby dla służby) otaczały atrium i perystyl. Dookoła willi znajdował się ogród z licznymi altankami. Wille budowano w miastach, na wsiach i na terenach nadmorskich. Willa wiejska (villa rustica) swoim układem najbardziej przypominała dom rzymski z wcześniejszych okresów. Willach miejskich (villa urbana) centralnym miejscu zamiast atrium znajdowała się eksedra, wokół której sytuowano pozostałe pomieszczenia otoczone portykami. Wille nadmorskie (villa martima) oprócz domu, ogrodu z altanami miały dodatkowo pobudowane baseny.

Współcześnie willą nazywa się większy, jednorodzinny budynek z ogrodem. Na podstawie ustawy Prawo budowlane w Polsce dzielimy domy na budynki jednorodzinne i budynki wielomieszkaniowe. Jeżeli w przedwojennej "willi" zamieszkuje kilka rodzin na podstawie odrębnych tytułów prawnych (najem, współwłasność) to taka ówczesna "willa" jest obecnie budynkiem wielomieszkaniowym.

Budynki jednorodzinne budowane są na terenach wiejskich i miejskich. Na obszarach miast i osiedli podmiejskich tworzą czasem samodzielne zespoły urbanistyczne z własnymi sklepami, szkołami, ośrodkami zdrowia itp.

Poza Europą wykształciły się także inne formy budynków mieszkalnych. Podyktowane to było innymi warunkami klimatycznymi oraz zróżnicowaną dostępnością materiałów do wznoszenia domów.

Takie domy dzielą się na:
 

• Domy konwencjonalne,
• Domy energooszczędne,
• Domy pasywne.
• Domy konwencjonalne,
• Domy autonomiczne, tzn. takie które dzięki instalacji do zbierania wody deszczowej, ogrzewaniu słonecznemu, własnym wytwornicom prądu, toaletom kompostującym i użyciu tzw. szarej wody nie wymagają przyłączenia do jakichkolwiek mediów.

Charakterystyka domu niskoenergetycznego:

Dom niskoenergetyczny jest to obiekt, który cechuje niższe niż w przypadku tradycyjnego budownictwa zapotrzebowanie na ciepło. Nazywany jest też domem energooszczędnym.
 

• Obiekty wznoszone w standardzie domu niskoenergetycznego mają dobrą izolację przegród zewnętrznych i okna o niskim współczynniku przenikania ciepła. Szczególną uwagę poświęca się miejscom, w których na skutek przerwania ciągłości izolacji cieplnej mogą tworzyć się tzw. mostki termiczne.
• Stosunek powierzchni przegród zewnętrznych do kubatury budynku jest z reguły niższy niż w tradycyjnych obiektach.
• Pomieszczenia są tak usytuowane, by można było korzystać z energii słonecznej do ich dogrzewania i oświetlania.
• System wentylacji jest tak dobrany, aby wykorzystywać ciepło w powietrzu usuwanym na zewnątrz.

Aby obniżyć zużycie energii, w domach nieskoenergetycznych, podobnie jak w domach pasywnych, powszechnie stosuje się kolektory słoneczne, pompy ciepła, rekuperatory czy gruntowe wymienniki ciepła służące do pozyskiwania energii termalnej ze źródeł odnawialnych.

Źródło - Wikipedia